Verboden
Verboden
Verstikt door eenzaamheid
sijpelt tijd door stramme vingers
krakend het bevroren hart
dat kloppend dreigt te slinken
Wijsheid al dan niet in pacht
De zwakte van het vlees
dat elke vezel dreigt te scheuren
Een kwaal die slecht geneest
Beaamend dat er meer moet zijn
knetteren vonken er van af
gepareerd met zorgvuldigheid
ervan bewust dat het niet mag
Resoluut splitst hier de weg
van t pad dat jullie wandelen
Zelfs als je hart iets anders zegt
mogen we er niet naar handelen
Verstikt door eenzaamheid
sijpelt tijd door stramme vingers
krakend het bevroren hart
dat kloppend dreigt te slinken
Wijsheid al dan niet in pacht
De zwakte van het vlees
dat elke vezel dreigt te scheuren
Een kwaal die slecht geneest
Beaamend dat er meer moet zijn
knetteren vonken er van af
gepareerd met zorgvuldigheid
ervan bewust dat het niet mag
Resoluut splitst hier de weg
van t pad dat jullie wandelen
Zelfs als je hart iets anders zegt
mogen we er niet naar handelen
Reacties op dit gedicht
| SD Rio: | Donderdag, mei 26, 2016 17:54 |
| Tjonge, de pijn en het verlangen is duidelijk voelbaar bij het lezen. | |
| SD Rio: | Donderdag, mei 26, 2016 16:01 |
| Tjonge, de pijn en het verlangen is duidelijk voelbaar bij het lezen. | |
| Autumn2: | Maandag, mei 16, 2016 18:36 |
| Mooi! | |
| Johny Donovan: | Dinsdag, mei 03, 2016 18:58 |
| mooi hoor! | |
| teun hoek: | Maandag, mei 02, 2016 09:35 |
| een immer durend gevecht. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Syncoop³ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||