scherpe kruiden
ik kan de werkelijkheid
zo raken hoef niet eens
een lange arm te maken
waar verleden door
mijn vingers glijdt raak ik
langzaamaan mijn wortels kwijt
nog opent de dag
met zon in een weidse polder
maar wind vlaagt scherpe kruiden
waar rust en stilte heersten
lopen nu jong en oud in exotisch
lange drachten hun avondwachten
luidruchtig in hun vreemde talen
want straat moet zelf zijn
regels stellen en de norm bepalen
hoe lang zal naastenliefde nog
tolereren dat zij niet willen integreren
in onze christelijke maatschappij
wil melker
09/05/2016
teun hoek: | Maandag, mei 09, 2016 14:36 |
een lang leerzaam proces. th | |
slaaf Jacob: | Maandag, mei 09, 2016 13:49 |
Overheid maakt meer kapot dan ons lief is. Het is zoals de bijbel het verteld het slechte (de duivel) regeert op deze wereld. | |
Stroejaro: | Maandag, mei 09, 2016 11:34 |
Knap verwoord dit mooie gedicht. | |
Avr: | Maandag, mei 09, 2016 11:31 |
Goede vraag, in dit mooi verwoord gedicht, met een scherp randje! mvg Avr | |
metske: | Maandag, mei 09, 2016 10:28 |
super wil | |
Anneke Bakker: | Maandag, mei 09, 2016 08:45 |
Ja Wil dat is de realiteit van vandaag de dag, Nederland raakt zijn identiteit kwijt door al die verschillende culturen, en wij maar tolerant zijn... en hun kruiden slikken. Zonnige maandag wens ik je. Anneke |
|
Mamke: | Maandag, mei 09, 2016 08:21 |
Tja, leven en laten zou ik willen zeggen, met begrip voor ieders cultuur... Maar zeker aanpassen aan het land waar ze in vertoeven... | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2016 | ||
Thema's: |