Soms even
Het zonlicht lonkt naar de aarde
vraagt haar ter dans
plantjes nog maar net gepoot
ruiken hun groeiende kans
manen stralen kussen de zee
maar vertel me liefste
wat heeft dat lonken
en kussen voor waarde
weet je
als wij dat niet zouden beleven
neem ik al genoegen
met soms even
onze gevoel voor natuur
is zo weergaloos groot
vraagt haar ter dans
plantjes nog maar net gepoot
ruiken hun groeiende kans
manen stralen kussen de zee
maar vertel me liefste
wat heeft dat lonken
en kussen voor waarde
weet je
als wij dat niet zouden beleven
neem ik al genoegen
met soms even
onze gevoel voor natuur
is zo weergaloos groot
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Woensdag, mei 11, 2016 03:36 |
| Af en toe een beetje hebben wij minstens nodig, heel mooi Groetjes en geluk | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 10, 2016 12:03 |
| Weergaloos mooi weergegeven Cor, geniet van al dat moois. Fijne dag gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, mei 10, 2016 11:49 |
| diep en treffend. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||