Schildpad
In het troebele spiegelbeeld
weerkaatst 'n verschrompeld koppie
Tergend traag komt een schild
aan de watervlakte drijven
Nog schuw van de zon
gaan de oogjes open
Het schildpad gaat op pad
net uit z'n winterslaap
Futloos zonder doel
of nog niet bijgekomen ?
wankel op zijn zwakke pootjes
De partner is verlaten
het huisje op de rug
het onbekende tegemoet
Moe gestreden
zoekend naar energie
en de zin van het leven
Ik wrijf stevig in mijn ogen
kijk nogmaals in de spiegel
en besluit om verder te slapen
dat ze er maar soep van koken !!!
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, mei 12, 2016 21:38 |
| Mooi geschreven is dit. Het roept mededogen op voor het schildpadje.. Liefs | |
| SD Rio: | Woensdag, mei 11, 2016 22:22 |
| Dank jullie wel voor de lieve reacties | |
| slaaf Jacob: | Woensdag, mei 11, 2016 20:50 |
| Na verlies het schild niet kunnen verliezen Er zit iets heel moois onder dat schild. Groetjes en geluk. |
|
| wijnand.: | Woensdag, mei 11, 2016 19:08 |
| leuk | |
| Avr: | Woensdag, mei 11, 2016 14:00 |
| En dan krijgt men schildpaddensoep, omdat de fut eruit lijkt te zijn. Bijzonder verwoord! Sterkte! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: SD Rio | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||