Onder moeders rok
ik ben een beeldhouwer
maak armpjes voor een kind
geef het tevens beentjes
en een mondje voor de pret
volmaakt hoeft het niet te zijn
want mijn mond staat niet recht
spreekt onvolkomen woorden
en kwijl als een dronken gek
ze lachen de mannen en vrouwen
die door de winkelruit gluren
want ik ben anders dan hun kroost
dat zich verschuilt onder moeders rok
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Woensdag, mei 11, 2016 21:15 |
| Iedereen is anders, sommigen zijn heel veel anders. Mooi gebracht groetjes en geluk. |
|
| metske: | Woensdag, mei 11, 2016 13:14 |
| mooi! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 11, 2016 11:08 |
| ja mooi |
|
| Stroejaro: | Woensdag, mei 11, 2016 10:51 |
| Bijzonder verwoord, mooi, graag gelezen. | |
| Aquarel: | Woensdag, mei 11, 2016 10:18 |
| Niemand is volmaakt, zelfs niet die onder moeders rok. Maar bij de een valt het meer op dan bij de ander. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||