weg ik
de oude ik bestaat niet meer,
ik ben mijn lijdensweg moe.
ik wil de zin van het leven weer,
en doe mijn oude ik toe.
ik trouwens nog kroost,
die ik niet kan laten staan,
ze zijn voor mij ook een troost.
en ik laat hen ook niet gaan.
dus wat kon ik het beste doen,
helemaal opnieuw beginnen en leven.
trek aan weer die stoute schoen,
en houd in herrinering wat jij mij hebt gegeven.
liefde,vreugde maar vooral jouw kracht,
dat mijn lijden nu wat verzacht.
mama
ik ben mijn lijdensweg moe.
ik wil de zin van het leven weer,
en doe mijn oude ik toe.
ik trouwens nog kroost,
die ik niet kan laten staan,
ze zijn voor mij ook een troost.
en ik laat hen ook niet gaan.
dus wat kon ik het beste doen,
helemaal opnieuw beginnen en leven.
trek aan weer die stoute schoen,
en houd in herrinering wat jij mij hebt gegeven.
liefde,vreugde maar vooral jouw kracht,
dat mijn lijden nu wat verzacht.
mama
Reacties op dit gedicht
| teddybeer60: | Zondag, mei 26, 2002 03:42 |
| lees je op het gedicht dat op komst is. liefs |
|
| michris: | Zondag, mei 26, 2002 02:49 |
| Waarom niet? | |
| teddybeer60: | Zondag, mei 26, 2002 02:09 |
| sorry maar daar ben ik zo zeker niet meer van. | |
| michris: | Zondag, mei 26, 2002 01:52 |
| soms moet je opnieuw beginnen om verder te kunnen. Blijf lekker van je af schrijven, hier kan het..en word je gehoord liefs, michris |
|
| waterval: | Zondag, mei 26, 2002 01:16 |
| steun elkaar....je hele gezin heeft verdriet.... troost zoeken uit "zijn" kracht.....héél mooi.... |
|
| Ilona Krijgsman: | Zondag, mei 26, 2002 00:45 |
| waarom eerst verwijderen...en dan weer gaan plaatsen.....jammer voor de mensen die achter freaks werken.... | |
| diddo: | Zondag, mei 26, 2002 00:30 |
| kon dat maar zo makkelijk als je het zegt he...! | |
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||