hun zonnewindenwaai
ik kijk naar je
voel ontoereikendheid
in aards communiceren
zie planeten en
verre melkwegen op
hun zonnewindenwaai
jij in je
laatste zwaai
van vurig licht
tot het zwarte gat
je dicht in
enkel energie
ik kan niet zijn
waar jij nu bent
voor mij ongekend
wentelen kosmisch
uit elkaar ieder
in zijn eigen draai
op zoek naar
het volmaakt geluk
maar of dat ooit nog lukt
wil melker
13/05/2016
september: | Vrijdag, mei 13, 2016 20:54 |
Mooi mysterieus en sferisch gedicht Wil. Zo lees ik ze heel graag. Klasse geschreven. Liefs | |
slaaf Jacob: | Vrijdag, mei 13, 2016 19:31 |
Zo gaat ieder zijn weg en pakken wij volmaakt geluk in momenten mee. Heel mooi | |
Willem B. Tijssen: | Vrijdag, mei 13, 2016 10:04 |
Fantasie en spiritualiteit kunnen zwarte gaten in bereikbaard compenseren. Hoe de afstand en hoedanigheid van de andere geliefde dit ook belet. |
|
teun hoek: | Vrijdag, mei 13, 2016 09:59 |
je weet maar nooit, hoe zich een en ander ontlaadt. th | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 13, 2016 09:38 |
Het mysterie omhult door de corona, moeilijk te bevatten. Mooie lentedag Wil. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2016 | ||
Thema's: |