Afscheid
Schijnbaar onbewogen hoorde hij de woorden brekend door de stilte gaan.
Zwaar als lood en toch zo broos daalden ze in delen neer,
het treffen van, gaf houdbaar zeer.
-
Even keek hij op,
de zon scheen schragend meer te zijn.
Stalend blauw dichtte hier de lucht.
Ruisloos klapten vleugels tot een vlucht,
in waar hij zich op afstand nog zag staan.
As tot as.
Zo simpel,
zo ontzettend waar.
De klokken klonken dof,
resoneerden traag, zeiden “kom”.
Als een teken van, een klein gebaar,
keek hij nog een keer weerom.
As tot as,
waar tot voor kort,
haar liefde ook zijn leven was..
-
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Zaterdag, mei 14, 2016 14:49 |
| Dit schrijven raakt me dieper dan je voor mogelijk houdt. John ik voel het, en ik wens je veel sterkte toe, Prachtig, ik heb er geen woorden voor mijn bewondering te benadrukken Liefs Kimmy |
|
| september: | Vrijdag, mei 13, 2016 20:49 |
| Getroffen door je stil makende en ontroerende gedicht John. Mijn innige deelneming. | |
| slaaf Jacob: | Vrijdag, mei 13, 2016 20:38 |
| Treffend |
|
| Stroejaro: | Vrijdag, mei 13, 2016 13:38 |
| Stil makend mooi... | |
| Aquarel: | Vrijdag, mei 13, 2016 12:36 |
| Ontroerend geschreven, het raakt me. Gecondoleerd. Liefs, Aquarel |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, mei 13, 2016 12:34 |
| wat mooi | |
| Avr: | Vrijdag, mei 13, 2016 11:26 |
| Een ontroerend mooi afscheidsgedicht! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, mei 13, 2016 10:53 |
| gevoelvol verwoord John heel mooi |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, mei 13, 2016 10:40 |
| Een intens mooi gedicht John om heel stil van te worden, waarin dood en eenzaamheid heel mooi zijn verwoordt. Hartelijke groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: John Kroos | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||