Niet bij brood alleen
Niet bij brood alleen
verzetten dwergen bergen
hoewel klein van stuk.
Zichzelf negerend
want hun waardevol geloof is
Goddelijk geluk.
Het is deze mens
die met reden de rede
uitdraagt met nadruk.
Niet bij brood alleen
voor het zout van de aarde
dat heelt tot één stuk.
verzetten dwergen bergen
hoewel klein van stuk.
Zichzelf negerend
want hun waardevol geloof is
Goddelijk geluk.
Het is deze mens
die met reden de rede
uitdraagt met nadruk.
Niet bij brood alleen
voor het zout van de aarde
dat heelt tot één stuk.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, mei 15, 2016 18:28 |
| tot brood genodigd wezen om dat tot brokjes te delen brengt ons zalig aards op smaak naar het aloud woord en gebaar zoals het zout dat heeft bewaard. groetje, hans |
|
| slaaf Jacob: | Zondag, mei 15, 2016 03:59 |
| Die dwergen kracht heeft al veel bergen verzet. Groetjes en geluk. |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, mei 14, 2016 17:13 |
| We moeten het kleine waarlijk niet onderschatten Willem, hun geloof schenkt hun de levenskracht om bergen te verzetten. Mooi werk! Fijne zondagen. Anneke |
|
| teun hoek: | Zaterdag, mei 14, 2016 15:58 |
| IK ben het brood des levens.... goddelijke levenskracht. mooi th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||