Het zout der aarde
het zout der aarde
ik rook ziltige lucht
proefde het zout der aarde
zag in de duinen
wat verlaten eieren
van vogels op de vlucht
zand knarste
in losse gedachten die
zich niet lieten ordenen
tot een vriendelijk geheel
alles werd me te veel
maar zee spoelde
de bitterheid weg
door monologen
van talloze golven
kwam ik langzaam tot rust
heb het strand gekust
mijn armen huilend gespreid
voelde me eindelijk bevrijd
draaide me om en zag jou
godin in de ondergaande zon
wil melker
18/05/2016
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, mei 18, 2016 16:42 |
| Schitterend gedicht Wil En wat de zee voor een mens kan doen alleen door er te zijn als zee. Heel mooi. Liefs |
|
| Mamke: | Woensdag, mei 18, 2016 16:19 |
| Wat een pareltje! | |
| ela: | Woensdag, mei 18, 2016 09:29 |
| Bevrijd van winter en onweer, is er toch de zee en het strand dat je met open armen ontvangt. ela |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 18, 2016 09:11 |
| Zou nu en dan aan de zee willen zijn om het een en ander weg te laten spoelen door de golven en dan het strand te mogen kussen. Je hebt het weer prachtig verwoord in dit fraaie gedicht. Fijne dag Wil. Anneke |
|
| Stroejaro: | Woensdag, mei 18, 2016 08:42 |
| Wat weer een parel op deze zonnige ochtend. | |
| slaaf Jacob: | Woensdag, mei 18, 2016 05:51 |
| Mooi Wil hoe jij uit al die monologen van de golven weer iets prachtigs tevoorschijn haalt bevrijding. Groetjes en geluk. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 18, 2016 05:37 |
| tjonge wat een mooie weer goede morgen wil |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||