wat een gedoe...
mezenouders en hun jonkies
weten precies hoe het moet
vliegen ijverig af en aan
ukkies wachten doodstil zoet
maar als een ouder met iets lekkers
in de deuropening verschijnt
dan is het schreeuwen voor je leven
totdat hij weer stil verdwijnt
wat is het intens genieten
als je die zorgzaamheid beziet
bewondering voor die noeste vogels
elk met hun kenmerkend' lied
als de kleintjes op een dag
hun frêle vleugeltjes uitslaan
moeten pa en ma er natuurlijk
nog een tijdje tegenaan
wanneer ze na een poosje
groot en uitgeoefend zijn
kunnen pa en ma relaxen
tijd voor elkaar hè hè wat fijn!
18/5/2016
wr
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Donderdag, mei 19, 2016 01:10 |
| Mooie tijden de vogeltjes vliegen weer uit andere mooie tijden beginnen. Leuk. Groetjes en geluk. |
|
| Markemans: | Woensdag, mei 18, 2016 23:51 |
| Leuk schrijven dit. | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, mei 18, 2016 23:26 |
| Een wonder van de natuur in vogelgezang. | |
| Avr: | Woensdag, mei 18, 2016 13:40 |
| Heel leuk ,zoals je dit bijna menselijke familiegebeuren verwoord! Graag gelezen! mvg Avr | |
| Stroejaro: | Woensdag, mei 18, 2016 13:31 |
| Mooi! | |
| Mamke: | Woensdag, mei 18, 2016 13:01 |
| Mooi lentegedicht, en echt genieten... | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 18, 2016 12:49 |
| Het zijn net mensen hé, bijzondere taferelen kan men ermee beleven. Geniet er maar van WR. Met lieve groet. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 18, 2016 11:56 |
| ja mooi is dat he om te zien ik zit er ook altijd met bewondering naar te kijken |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: wervelende regenboog | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||