het eeuwige vuur liefde
schemeringen van jaren
drijven, stromen, pulseren
in het bloed van mijn aders
komen niet verder dan het begin
in het huis van slaap waar dromen rusten
tijd mij zwaar valt
ik de smart verbijt
licht niet meer troost
als zelfs vogels hemel ontvluchten
maar gelukkig niets vergaat
van wat mij blijft:
een warm kloppend hart
dromen van vrijheid
en het eeuwige vuur liefde
sunset 20-05-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, mei 23, 2016 08:46 |
Stroejaro, Johny Donovan, Avr, Dank jullie wel voor het lezen en reageren en nog een heel rustige maandag gewenst. Warme genegen groet, |
|
| Avr: | Vrijdag, mei 20, 2016 22:03 |
| Moge het genoemde in de laatste strofe, nooit verloren gaan! mvg Avr | |
| Johny Donovan: | Vrijdag, mei 20, 2016 19:33 |
| prachtig!! | |
| Stroejaro: | Vrijdag, mei 20, 2016 19:04 |
| Mooi geschreven Sunset. | |
