daar liggen wat foto's
van moeder aan de Maas
hoorde ze mij lachen
toen ik mij achter het riet verschool
ik sprak haar graag
wanneer ze neuriënde bij de wijn
haar jas over de schouder hing
wanneer ze Maria Callas wou zijn
ze lachte en wenkte
zwaaide de trein uit
haar man oogste in de oorlog
zij bij licht en rode wijn
ik zag haar zelden
alleen wanneer ze er wou zijn
nu zie ik enkel nog de kamer
en een gerafeld gordijn
wijnand.: | Maandag, mei 23, 2016 20:11 |
dank allen versie regelmatig aangepast ben nu tevreden | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, mei 23, 2016 19:44 |
prachtig | |
teun hoek: | Maandag, mei 23, 2016 19:02 |
uitkijkend in terugblik. th | |
Stroejaro: | Maandag, mei 23, 2016 18:27 |
Stil makend mooi geschreven. | |
Anneke Bakker: | Maandag, mei 23, 2016 18:00 |
Droefmooi is dit gedicht Wijnand, de herinneringen zijn kostbaar koester die. Mooie avond. Anneke |
|
slaaf Jacob: | Maandag, mei 23, 2016 17:40 |
Vragen zonder antwoord droevig en mooi gedicht. Groetjes en geluk | |
Avr: | Maandag, mei 23, 2016 17:24 |
Een treurig, geen fraai uitzicht! Wel heel mooi, en beeldend verwoord. Bijzonder gedicht! Sterkte! mvg Avr | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: wijnand. | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2016 | ||
Thema's: |