Als
Als zelfs de schaduwkant
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ooit mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer ik mijn dode takken snoei
schenk ik mezelf nieuw leven
Bewerken
een schaduwkant heeft
voor mij de opgaande zon
in aanzien niet mag stijgen
ik steeds moet afzien van het licht
wat ooit mij is gegeven
waar blijft dan mijn eigen bloei
terwijl alles om mij heen op lente belust is
en juist ik daarover nooit kan zwijgen
daarom
zal ik niet blijven ondergaan
wanneer ik mijn dode takken snoei
schenk ik mezelf nieuw leven
Bewerken
Reacties op dit gedicht
| elfjes: | Dinsdag, mei 24, 2016 22:32 |
| mooi gedicht. lieve gr |
|
| slaaf Jacob: | Dinsdag, mei 24, 2016 22:21 |
| Verdriet bewerken om te verwerken mooi Cor Groetjes en geluk. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, mei 24, 2016 20:29 |
| mooi mooi | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 24, 2016 18:10 |
| Snoeien doet groeien Cor, klaar voor het nieuwe leven. Heel mooi gedicht en graag gelezen. Fijne avond. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||