Hetzelfde doen op dezelfde tijd
Hetzelfde zeggen op hetzelfde moment
Hetzelfde denken als degene die je van binnen en van buiten kent
In de stralen van de zon zie ik je voor me zoals ik je voor het laatst zag
Ik denk teveel aan jou
Mis je ogen, je stem, je lach
Laat ik de touwtjes teveel vieren of is dat juist goed?
Niet meer te doen waar ik geen zin in heb, niets meer te doen omdat het moet?
Het gevoel los te breken, de controle te laten gaan
Te leven zoals het leven me toevalt
Het is bijna met mijn verleden gedaan
Een verleden van leven naar andermans maatstaven
Een leven dat ik niet helemaal was
Nu pas voel ik dat ik er ben, hier op aarde, in dit lichaam
Ik zink neer in het hoge bedauwde gras
Ik leef van moment tot moment
Wat morgen komt is nu niet van belang
Nu is nu en dan is dan
Als je zo kunt denken ben je voor niets meer bang