Harry Truman had een droom.
Verzengend, verstikkend dodelijk
ongewoon; die in een nachtmerrie
een kleurige paddestoel kon opbouwen.
Die na een eindeloze oorlogstijd,
in een fractie van Harry's levenstijd,
Nippons bouwvallen zijn doden liet berouwen.
Harry Truman had een droom,
die het leed bracht van het atoom.
Dat in een fractie van Harry's levenstijd,
Hiroshima en Nagasaki in een nachtmerrie
deed ontwaken; in het besef dat bij zoveel
leed, na een oorlog die wereld verwoestend heet,
een nachtmerrie nimmer meer voor een herhaling
zijn opwachting mag maken.