Lief zeegezicht
lief zeegezicht
dag lief zeegezicht
en nee ik kom
geen afscheid nemen
maar praten met jou
talloze keren
mocht ik met woorden
alles tegen je zeggen zonder
dat jij iets kon weerleggen
het was mijn monoloog
in moeilijke tijden
ook al bulderden je golven
ik liet me door jouw rust leiden
jij wist feilloos
mijn stemming te kleuren
met vrienden als wind en de zon
jij was er toen al het leven begon
ik dank je
met handenvol schelpen
en zand van dit strand voor
onze eeuwig intieme band
wil melker
28/05/2016
Reacties op dit gedicht
| Mamke: | Zaterdag, mei 28, 2016 09:26 |
| Ohhhhh een gedicht naar mijn hart! Prachtig! | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, mei 28, 2016 08:21 |
| Oh wat zég je dit mooi Wil, en ja ondanks of misschien wel dankzij het geluid van de golven een bron van rust en vriendschap met de zee, een heerlijke plek om het leven te vieren. Ik wens je een mooi weekend. Anneke |
|
| slaaf Jacob: | Zaterdag, mei 28, 2016 06:35 |
| Goeden morgen Wil wat een binnenkomer prachtig dat schelpen en zand. Groetjes en geluk. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, mei 28, 2016 05:30 |
| ongelofelijk mooi schrijven genoten!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||