hoe het ongeveer gegaan is
toen de zon nog donker was
dauw gevangen in een plas
opa zijn eerste woordjes las
klanken vastzaten in snaren
moeder nog moest baren
een boom niet kon varen
toen mijn rijm kinderlijk was
zat ik bij Eva in het gras
aten we appels uit de bomen
en bleven we dromen
over de tijd die weldra zou komen
dauw gevangen in een plas
opa zijn eerste woordjes las
klanken vastzaten in snaren
moeder nog moest baren
een boom niet kon varen
toen mijn rijm kinderlijk was
zat ik bij Eva in het gras
aten we appels uit de bomen
en bleven we dromen
over de tijd die weldra zou komen
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Maandag, mei 30, 2016 15:01 |
| en je genoot van het nu dat toen nu was... | |
| slaaf Jacob: | Maandag, mei 30, 2016 13:57 |
| Dat laatste stuk vind ik heel mooi.Met Eva appels eten. Groetjes en geluk. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vandaagismorgenniet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2016 | ||
| Thema's: | ||