Zomaar …
Zo maar
wat gedachten,
kontakten
in blik, geluid.
Pratend malen.
Komend gaan,
zonder grenzen,
tijdloos wensen,
volgend
op elkaar.
Zomaar…
Er is niets
Of, is er iets
dat wij niet zien,
niet doorhebben,
niet mogen vatten,
misschien.
Zouden genen,
leven gaan
bepalen naar het
overlevingsplan?
Toekomst
wordt beslagen
in de vorm van?
Nou,
zeg eens wat.
Noem het maar!
Nieuw?
Mens?
Wat en wie,
zijn wij dan wel?
WIL MELKER
22/11/2000