Nooit meer van je willen horen
Ik wil er niets meer over horen
hoe je me behandeld hebt, vele maanden lang
ik wil niet meer dat je me nog komt storen
van jou te zien, word ik heel erg bang
Ga weg, het kan me niet meer schelen
waar je ook kan zijn
zonder jou zal ik me ook niet vervelen
je deed me teveel pijn
Ik wil niets meer van je horen
al ga je weg van deze aarde
ik vind het spijtig dat je bent geboren
je bent van totaal geen waarde
Schoppen en slaan
Maanden aan een stuk
ik liet je steeds je gang gaan
nooit bij jou vond ik geluk
Nooit meer wil ik nog iets van je horen
ik heb je valiezen gesmeten op straat
hopen heb je dat goed geknoopt in je oren
ik verlang al maanden dat je ver weg uit mijn leven gaat
(het is fictief)
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Donderdag, juni 02, 2016 17:34 |
| Al te lang geduurd als ik het zo lees. Goed gedicht Lady Groetjes en geluk. |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, juni 02, 2016 10:07 |
| haast niet te lezen Raissa misschien andere achtergrond? boosheid komt voort uit verdriet... je hebt je goed ingeleefd in die gemoedstoestand :-) |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, juni 02, 2016 09:24 |
| Maar goed dan te lezen dat het fictief is Raissa, ik had echt met je te doen. Lieve groet en mooie dag . Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 02 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||