Sinds januari van 2016 woon ik op mezelf.

Het is een goede stap geweest:


Als ik nu naar mezelf kijk anno juni 2016

en hoe ik een jaar, twee jaar, drie jaar

geleden was, weet ik dat ik van heel ver

ben gekomen en dat ik flinke stappen heb

gezet zeker nog dit laatste half jaar.


Door pijn, verdriet, angst, verlies van

2013 ben ik veel kwijtgeraakt maar

ben er ook ouder en vooral wijzer door

geworden en heb me uit het diepe dal

terug op de berg naar boven weten te

brengen.


Daardoor kan ik zeggen dat ik blij

ben met alle kleine positieve dingen

in mijn leven: Dat ik blij ben met

familie en vrienden die ik heb,

met mijn huisje maar vooral dat ik trots ben

blij ben met mezelf. En dat is grote winst.

Dus Lieve freaks ook al is het leven en liefde

soms naar, geef niet op, inzet wordt altijd

beloond ook al duurt het soms even maar

vertrouw erop dat het goed komt.

Die gedachte houdt mij tenminste altijd op de been.

Dat wilde ik met jullie delen