dodelijke spijt
Je moet, je moet
Alleen maar moeten
En ik gaf het toe
Het moet gebeuren
Een dodelijke snee
Doet 112 bellen
Zoveel angst om me heen
En ik, ik leek van steen
Toch stopte het
Een engel liet mij
Herboren
Na een dodelijke snee
Spijt, het spijt me
Dat ik bijna het leven
Liet vergaan
Het spijt me.
Alleen maar moeten
En ik gaf het toe
Het moet gebeuren
Een dodelijke snee
Doet 112 bellen
Zoveel angst om me heen
En ik, ik leek van steen
Toch stopte het
Een engel liet mij
Herboren
Na een dodelijke snee
Spijt, het spijt me
Dat ik bijna het leven
Liet vergaan
Het spijt me.
Reacties op dit gedicht
| slaaf Jacob: | Maandag, juni 06, 2016 19:51 |
| Vooruit blijven denken Tulpje . Sterkte groetjes en geluk. |
|
| wervelende regenboog: | Maandag, juni 06, 2016 14:18 |
| eens word je dankbaar dat het leven je is gegeven...:-) | |
