Ik laat je gaan als
ik laat je gaan
als ik weer beminnen wil
de zoete geur van graan
gegroeid in het veld van liefde
ik zal je niet meenemen
naar waar ik veilig ben
in de wereld van mijn fantasie
waar wortels groeien en mijn
beelden in gevoelens vloeien
ik zal alleen gaan
daar waar ik nieuwe sporen zie
de zekerheid zal nooit bestaan
dan laat ik je gaan
maar als je mee wil
neem dan mijn hand
en laat me vrij
ik zal mijn ziel
aan de jouwe binden
onvoorwaardelijk en puur-
20160606
als ik weer beminnen wil
de zoete geur van graan
gegroeid in het veld van liefde
ik zal je niet meenemen
naar waar ik veilig ben
in de wereld van mijn fantasie
waar wortels groeien en mijn
beelden in gevoelens vloeien
ik zal alleen gaan
daar waar ik nieuwe sporen zie
de zekerheid zal nooit bestaan
dan laat ik je gaan
maar als je mee wil
neem dan mijn hand
en laat me vrij
ik zal mijn ziel
aan de jouwe binden
onvoorwaardelijk en puur-
20160606
Reacties op dit gedicht
| Pbouwknegt : | Maandag, juni 27, 2016 21:21 |
| Achter de dagen lees ik Je woorden roeren |
|
| ILse Bruintjes: | Donderdag, juni 09, 2016 12:54 |
| mooi;-] | |
| slaaf Jacob: | Woensdag, juni 08, 2016 23:24 |
| Ja mooi Groetjes en geluk. | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juni 07, 2016 22:09 |
| knap neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||