Het is ongelooflijk hoe het was.
De tranen sprongen in mijn ogen toen ik jouw gedichtje nog eens las.
De herrinneringen zijn me zo dierbaar
en daarom voel ik me soms raar.
Want soms krijg ik heimwee naar die tijd
en dan heb ik ongelooflijk veel spijt.
Want dan besef ik dat die tijd voorgoed is gedaan
en dan weet ik dat mijn leven verder moet gaan,
en zelf al herrinner ik me pieken en dalen,
ik vind het fijn om herrinneringen op te halen.
Want ik herrinner me ook dat jij me door veel ellende hebt gehaald.
Ja, ik kan je wel vertellen dat je op dat gebied nooit hebt gefaald.
En heb jij zorgen,groot of klein,
weet dat ik er altijd voor je zal zijn.
Ik sta altijd voor je klaar.
Want voor iemand zoals jij, maak ik graag zo'n gebaar.