zo eventjes zitten
ben hondsmoe
blinde paniek sloeg bij mij toe
de sleutel van de tuinkast
was nergens te bekennen
wist niet dat zo'n ding
je zo kon jennen
in die kast liggen namelijk
mijn parasols opgeslagen
voor oververhitte zonnedagen
Heilige Antonius gesmeekt
mij onmiddellijk te helpen
om mijn nood aan
dat ding te stelpen
maar hij liet me een tijdje
verwensingen uiten
met verhit hoofd
en slappe kuiten
het hele huis onder handen gehad
de enige die rustig bleef
was die eigenwijze kat
de hond bleef op gepaste afstand
het tafereel bekijken
zodat hij als ik briesend naderde
bijtijds kon wijken
Antonius was me gode zij dank
goedgezind
dacht het is tijd dat ze
het dingetje eens vindt
en ja hoor hij lag tussen
een stapeltje boeken
daar ga je als 'verstandig' mens
natuurlijk niet zoeken
dus voortaan geen ondoordachte
handelingen meer
koppie erbij... tot de volgende keer
(dacht Antonius)
11 juni 2016
wr
| slaaf Jacob: | Zondag, juni 12, 2016 00:55 |
| Leuk maar niet als je zoekt Groetjes en geluk. | |
| teun hoek: | Zaterdag, juni 11, 2016 19:06 |
| zoekt en gij zult vinden th | |
| Avr: | Zaterdag, juni 11, 2016 15:27 |
| Je zoektocht, leuk verwoord! mvg Avr | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 11, 2016 13:14 |
| Zo zie je maar Cobie, Antonius blijft ondanks verwensingen toch je beste vrind hij zorgt dat je het verlorene teugvindt. Ga nou met een gerust hart je tuinkast openen voor een fijn weekend met lieve groet. Anneke |
|
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: wervelende regenboog | ||
| Gepubliceerd op: 11 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||