Zweven

Ik heb nog nooit gevlogen
Toch ken ik het gevoel alsof ik zweef
Ik zag het meermaals in jouw ogen
Voelend dat ik leef

Ik heb nog nooit gevlogen
Maar ik heb de afgrond van dichtbij gezien
Wanneer de medemens me weer had bedrogen
Niet wat ik verdien

Ik heb nog nooit gevlogen
Toch kan geen obstakel mij de weg versperren
Als mens immer gelovend in het vermogen
Reikend naar de sterren

Ik heb nog nooit gevlogen
Maar vrijheid is zoveel meer dan zweven alleen
Het is wanneer je waarde is gewogen
En elke angst verdween

Ik heb nog nooit gevlogen
Maar ik zweefde toch meermaals door de tijd
Liefde overwint toch al mijn oorlogen
En geeft mij vrijheid

Geschreven door

Pathos

Reacties op dit gedicht

Pathos vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

EXPLICIT:	Vrijdag, april 20, 2018 00:58
Erg mooi, al vind ik het aanhalen van oorlog wat jammer. Puur omdat innerlijke strijd met de rest van het bestaan ook wel eens erkend mag worden anders dan in vergelijking met geweld.

slaaf Jacob:	Maandag, juni 13, 2016 23:21
Ja heel mooi Groetjes en geluk.

september:	Maandag, juni 13, 2016 19:50
Heel mooi schrijven. Ik zat er helemaal in tijdens het lezen. Succes gewenst! Liefs

Avr:	Maandag, juni 13, 2016 19:41
Zeer mooi schrijven! Graag gelezen! mvg Avr

verdrietige schildpad:	Maandag, juni 13, 2016 16:04
heel mooi Pathos!

Over dit gedicht

Auteur: Pathos
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 13 juni 2016
Thema's: [Filosofie] [Leven]