ik behoud mijn hoofd, ondanks
alle vragen die me zijn beloofd

telkens als ik bloemen strooi de nectar
bewaar voor het ontbijt de wortel voor
het trekken van thee, de geur verdienstelijk
geparkeerd in mijn revers

dan bloos ik als je naar me lacht

toch wens ik me soms een andere bloem
een die kan zingen van de straat, dansen
als een honingdraak met de smaak
die mijn papillen overtreft

wat wil ik steeds vraagt mijn hoofd
aan 't verlangen, wil ik lieven als een rosarium
of me behagen aan de voeten die voor mij
jouw aarde voor een leven lang gaan dragen

zal ik zeggen dat ik van je houd of zal ik zwijgen
daar de nacht me raakt als mijn vingers
je haar tot de vlinders in mijn buik zullen rijgen