Rimpels.
Rimpels.
Staande bij ’t graf
van ’t jonge broertje
hier liggend na een ongeluk
beleed zij nu
dankbaar te leven
rimpels ontloken : vrij van druk.
Want ieder jaar
mij nu geschonken
geven besef ik mag er zijn.
Hij mocht niet lang
hier naast mij blijven
ik voel nog dagelijks die pijn.
Ik tracht als hem
ook te genieten
van wat hij toonde , in die tijd
dat hij mocht leven
blij en krachtig
mijn hier zijn nu aan hem toegewijd.
th
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Donderdag, juni 16, 2016 18:23 |
| intens, maar heel mooi | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, juni 16, 2016 14:13 |
| het blijft een litteken maar blij dat je hem mocht kennen sterkte Teun hgr wr |
|
| slaaf Jacob: | Donderdag, juni 16, 2016 01:20 |
| Dat laatste zal hij vast beter vinden Teun. Mooi gedicht groetjes en geluk | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, juni 15, 2016 16:29 |
| In goede herinnering aan een tekort samenzijn en wat zo anders had kunnen lopen rimpelt een verleden. mooi in zijn tragiek. |
|
| Johny Donovan: | Woensdag, juni 15, 2016 16:21 |
| mooi Teun!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||