Hoe leer je ermee leven

Het is 14 jaar geleden dat ik je hebt gezien

je hebt me door een hel laten gaan

Maar ergens kreeg ik er vrede mee

dat ik zonder jou door moest gaan

Op de één of andere manier leerde ik accepteren

dat jij bent wie je bent

Kon het me gewoonweg niets meer interesseren

dat ik je nooit echt heb gekend

Ik heb ermee leren leven

dat je nooit moeite voor ons deed toen

Dat je nooit voor ons zou vechten

zoals een vader zou moeten doen

Ik accepteerde dat je me in de steek liet

dat je vertrok zonder vaarwel te zeggen

Ik vond het best dat je geen deel van mijn leven meer bent

je hoefde het niet eens meer uit te leggen

Maar zeggen dat je vader een klootzak is

om alles wat hij je heeft aangedaan

Is iets heel anders dat te moeten zeggen

dat je vader naar de gevangenis moet gaan

Hoe kan ik dat ooit accepteren

als dat nooit mijn gedachten verlaat

Hoe kan ik ermee leren leven

dat mijn eigen vader de gevangenis in gaat

*Via het nieuws erachter gekomen dat mijn vader de gevangenis in moet. Ik heb al 14 jaar geen contact met hem, maar hoe verwerk je zoiets als het over je eigen vader gaat?*

Geschreven door

anne(22)

Reacties op dit gedicht

anne(22) vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Woensdag, juni 22, 2016 19:53
ach anne, je vond het best erg, verstond ik nee versta ik weerom als zeer oprecht. zou het niet beter zijn dat latent erkend te laten bestaan? teer als het is, leert het je, eert het je lief. dus nogmaals, juist je zo verdrietige gedichten mogen je innig sieren. hans

slaaf Jacob:	Zaterdag, juni 18, 2016 22:07
Zoiets doet pijn goed gedicht Anne .Rustig verwerken het gaat je vast wel lukken. Sterkte groetjes en geluk.

Over dit gedicht

Auteur: anne(22)
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 18 juni 2016
Thema's: [Vaders] [Teleurstelling] [Kwaad]