| Anneke Bakker: | Woensdag, juni 22, 2016 15:54 |
| In de stilte voor de toehoorder verstaanbaar. Heel mooi dit. Zonnige groet. Anneke |
|
| september: | Maandag, juni 20, 2016 21:45 |
| Heel mooi gedicht wat diepgaand aanvoelt. De stille geluiden en gefluister van verdriet blijven vaak onopgemerkt of onleesbaar. Of worden niet gehoord. Mooi geschreven. Liefs | |
| marchiano di noche: | Maandag, juni 20, 2016 19:49 |
| Leest als mystiek,alsof vandaag niet jou dag is,de woorden stom en doof (alsof je genegeert wordt of die ander blind?) Hoop dat de dag nog n andere onverwachte draai heeft gekregen,je n glimlach heeft bezorgt (en zo niet hoop ik dat morgen,ja morgen het allemaal beter voor je zal zijn) | |
| Syncoopł: | Maandag, juni 20, 2016 12:57 |
| Dan misschien schrijven..want dat kun je blijkbaar beter dan fluisteren.Graag gelezen | |
| ela: | Maandag, juni 20, 2016 09:03 |
| De morgen fluistert, opstaan,en dat verstaan slapers niet. ela |
|
| Auteur: flore albo | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||