overrompelend ...
dorstig stralen je ogen
een niet mis te verstane boodschap.
je hoofd helt zachtjes,
een mystieke glimlach
schildert in je mondhoek,
het natte spoor ...
van een dwarrelende tong,
bedwelmt mijn gedachten.
de gloed van je verlangen,
brandt zich een weg
naar zijn doel:
de warme madelein bij mijn koffie.
een niet mis te verstane boodschap.
je hoofd helt zachtjes,
een mystieke glimlach
schildert in je mondhoek,
het natte spoor ...
van een dwarrelende tong,
bedwelmt mijn gedachten.
de gloed van je verlangen,
brandt zich een weg
naar zijn doel:
de warme madelein bij mijn koffie.
Reacties op dit gedicht
| Cor van Vliet: | Woensdag, juni 22, 2016 09:36 |
| wat een ontknoping | |
| Avr: | Woensdag, juni 22, 2016 08:34 |
| Inderdaad een onverwacht einde! Een mooi en leuk schrijven! mvg Avr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flore albo | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||