Breekbaar ...
De gedachten,
het heden voorbij,
Verdwaalt de ziel in de dag,
Struikelend over herinneringen,
Ongevraagd opspringend
Uit de veilige kluis diep binnenin
Vragende blikken,
Zien alleen een glimlach,
Voorbijgaand
Aan de dofheid
Van een bedroefde doelloosheid
het heden voorbij,
Verdwaalt de ziel in de dag,
Struikelend over herinneringen,
Ongevraagd opspringend
Uit de veilige kluis diep binnenin
Vragende blikken,
Zien alleen een glimlach,
Voorbijgaand
Aan de dofheid
Van een bedroefde doelloosheid
Reacties op dit gedicht
| flore albo: | Woensdag, juni 22, 2016 18:26 |
| Bedankt voor de lieve reacties | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, juni 22, 2016 15:49 |
| Mooi breekbaar gedicht zo sterk onder woorden gebracht. Zonnige groet. Anneke |
|
| september: | Woensdag, juni 22, 2016 14:40 |
| Herinneringen kunnen parten spelen en blijven meestal verborgen voor anderen. Toch, wie zouden we zijn zonder.. Heel mooi schrijven over breekbaarheid. Liefs | |
| teun hoek: | Woensdag, juni 22, 2016 13:14 |
| inderdaad een gevoel van breekbaarheid , mooi verwoordt. th |
|
| ela: | Woensdag, juni 22, 2016 09:08 |
| Zoals je schrijft, de gedachten zijn breekbaar, de mens is taai. ela |
|
| Roselynn: | Woensdag, juni 22, 2016 08:14 |
| Kostbaar... herinneringen.. laat je niet breken... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flore albo | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||