De pikantste pigmenten
de pikantste pigmenten
ik zou zo graag een
echte schilder willen zijn
met een oud en stoffig atelier
hier en daar wat flessen
wijn een paar gebroken glazen
van een bacchanaal in eerdere dagen
een flamboyant figuur met grote
zware laarzen die pillen slikkend
zijn kunstbroeders steeds doet verbazen
de baret en zwarte cape
die ik mij aanmeet suggereren
de bohemien die ik eigenlijk niet ben
heb de pikantste pigmenten in huis
de modellen hebben al ruim
voldoende aan hun eigen naturelle thuis
nog is het zware linnen ongebleekt
trillen mijn vingers voor de eerste streek
ook zelf ben ik ooit maagd geweest
wil melker
24/06/2016
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juni 24, 2016 12:49 |
| Zo had ik me jou nou voorgesteld Wil als die flamboyante figuur die je hier beschrijft... maar ach , een mens kan zich vergissen nietwaar, een glimlach doet de rest. Mooi weekend wens ik je. Anneke |
|
| Avr: | Vrijdag, juni 24, 2016 12:11 |
| Een mooi, beeldend, en leuk schrijven! En alles heeft zijn eerste keer! mvg Avr | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, juni 24, 2016 10:13 |
| lijkt zo mooi he? | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, juni 24, 2016 09:42 |
| we willen allemaal wel eens de rol aannemen waar we eigenlijk niet in passen...maar doen het gewoon op onze eigen manier... fijne dag Wil wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||