Mijn paden
Alleen de paden
Die ik liep
Waren kil en koud
De stilte
Deden mij doen
Wenen
Om het onrecht
Wat mij de dood
Injaagde
En mijn ogen sloot
Toch
Gestreden
Want ik mag
Ik voel
Gedwongen strijd
In leven
Geschreeuwd
Om antwoorden
Bijna alles
Gevonden
In mijn strijd.
Die ik liep
Waren kil en koud
De stilte
Deden mij doen
Wenen
Om het onrecht
Wat mij de dood
Injaagde
En mijn ogen sloot
Toch
Gestreden
Want ik mag
Ik voel
Gedwongen strijd
In leven
Geschreeuwd
Om antwoorden
Bijna alles
Gevonden
In mijn strijd.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juni 25, 2016 22:31 |
| je hebt jezelf gevonden? | |
| september: | Zaterdag, juni 25, 2016 20:48 |
| Intens en mooi. Het leest als een alles doordringende strijd waarin je jezelf gevonden hebt. Liefs | |
| ela: | Zaterdag, juni 25, 2016 16:07 |
| Een strijd die eindig lijkt is dat niet altijd, soms is alle helende voorbijgaand en sluit je je ogen met een glimlach naar het oneindige. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||