Die eerste kus
Vroeg in de morgen bij de plas
een zwaluw dook aan mij voorbij
het gras had nog zilveren glans
die groene kleur zal nu wel komen
maar eerst de zon er aan voorbij
zodat het zilver weg kan dromen
liefdeswarmte greep haar kans
schemeringen wandelden stil voorbij
ik waande me op gewijde grond
stiller mooier en intenser kon het niet
zweefde weg terwijl ik daar stond
dit scheppingswonder was voor mij
toen is zij naast mij komen staan
ziel met ziel smolt daar ineen
door toverblik en lieve ogen
haar volle lippen en dan die mond
een blooskleur die als sneeuw verdween
na zoet gelispel kusten wij elkaar
de eerste keer we waren opgetogen
Reacties op dit gedicht
| Mamke: | Maandag, juni 27, 2016 18:17 |
| Wauw! | |
| wervelende regenboog: | Maandag, juni 27, 2016 14:44 |
| bijzonder mooi gedicht | |
| teun hoek: | Maandag, juni 27, 2016 14:22 |
| de weeg- of waagschaal van het leven. mooi. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, juni 27, 2016 12:42 |
| Zomaar uit het blik getoverd , die kus zal zoet zijn geweest Cor. Mooike dit. Fijne middag gewenst. Anneke |
|
| Avr: | Maandag, juni 27, 2016 11:27 |
| Een zeer mooi liefdesgedicht! Graag gelezen! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||