Boterbloemen
Boterbloemen
Een golf van boterbloempjes
dekt het groene weiland
ik sta pais, twijfel
zou ik verder durven gaan
de schoonheid houdt mij tegen
ik aanschouw een hemel
zo fleurig als een zomerhit
je zou van geluk dansen
ik wil de kortste weg
dus moet ik door de hemel
stappen met lange schreden
niet te veel bloempjes kraken
mijn stappen ruisen snel
proberen een duet met de bloempjes
daar is het einde, ik ween
het hemelse is gebroken
ela
Reacties op dit gedicht
| Janny Flikkema: | Maandag, juni 27, 2016 19:41 |
| Ik hou van boterbloemkes, madeliefjes, en alles wat in het wild groeit, ben dr zuinig op. groetjes, Janny |
|
| Hans Winter: | Maandag, juni 27, 2016 18:21 |
| ja soms weten we achteraf pas echt wat we uiteindelijk zeker hadden willen bereiken, om het bij volgend treffen te vereffenen. groetje, hans |
|
| metske: | Maandag, juni 27, 2016 16:05 |
| mooi Ela deze!! | |
| wervelende regenboog: | Maandag, juni 27, 2016 14:37 |
| net zoals madelieven steken deze boterblommen hun kop wel weer naar de hemel... mooi zo'n veld met gele waas |
|
| M-Rose: | Maandag, juni 27, 2016 14:16 |
| alors on danse | |
| Anneke Bakker: | Maandag, juni 27, 2016 12:46 |
| Ach Ela, ween niet ze zijn sterk de vertrapte boterbloempje komen zo weer overeind. Mooie middag wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2016 | ||
| Thema's: | ||