Zoals een film

Ik krijg een filmpje binnen van mijn dochter,
waarop mijn kleinkindje de filmster van dienst is.
Hij sluipt de kamer rond
Gaat op verkenning naar een pot met plant.

Likt aan de schoenen, aan de vloer
Overal waar hij zijn tong kan aanleggen
moet eraan geloven.
Hij wilt de bloembak gaan verkennen
maar een harde neen doet hem opschrikken.

Hij kijkt nog altijd door een roze bril
Maar de werkelijkheid is het contrast
Het is verbluffend schril.
Hij zal nog veel moeten leren.

Het filmpje zal nog generaties meedraaien.
Het zal hen ontroeren
Spijtig van mij zijn er alleen foto’s
getrokken met zo’n vierkant bakje.

Meer mislukkingen, dan nuttig materiaal.
Alleen verhalen kan ik horen
en mij voorstellen terwijl ze vertellen.
Het was de tijd dat ze nog geen digitale filmpjes maakten.

Claire Vanfleteren ©