In het ongewisse
in het ongewisse
ik wil het
weten vergeten
maar de ankers
laten niet los
trekken nog
steeds hun sporen
onuitwisbaar ook
op de harde rots
ooit zou ik
de lijnen kappen
in het ongewisse
verder gaan
maar ik had
niet de moed om
alles te verbreken
de rode lijn is gebleven
heb me geschikt
in een leven
waarvan de schaduw
steeds voor mij zal staan
wil melker
02/07/2016
Reacties op dit gedicht
| Ruud Grootveld: | Zaterdag, juli 02, 2016 15:31 |
| Goed gedicht. Vergeet wat je eigenlijk niet weten mocht Anders ondermijnt het jouw verdere geluk |
|
| wervelende regenboog: | Zaterdag, juli 02, 2016 10:05 |
| vergeet de schaduw en richt je op de zon herkenbaar op diverse fronten fijne dag Wil wr |
|
| Roselynn: | Zaterdag, juli 02, 2016 09:47 |
| Breekbaar... aan het leven blijven hangen.. wens je vele zonnige dagen toe! |
|
| Mamke: | Zaterdag, juli 02, 2016 09:27 |
| Een gedicht wat raakt... | |
| teun hoek: | Zaterdag, juli 02, 2016 09:25 |
| vasthoudend mooi Wil haken in het verleden, los willen laten en toch niet. het leven lijkt soms zo dubbel. wel intens. th |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 02, 2016 09:21 |
| Dat je het onderschepte licht mag vangen Wil, en jij voor ze uitlopen mag, het ongewisse vóór blijft. Rakend en ontroerend onder woorden gebracht. Goed weekend en sterkte gewenst. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||