ik blijf wel alleen achter
telkens ik verliefd word
is het op de verkeerde persoon
wanneer ik eindelijk mijn hart uitstort
lijkt het zo gewoon
ik weet zelf niet wat het is
maar het doet me echt verdriet
ik denk dat ik uiteindelijk toch de ware mis
en dat men geest het soms zelf niet ziet
ik krijg alleen maar jongens achter me aan
die blijkbaar al samen zijn
en ik moet op beide benen blijven staan
wat doet het toch zo'n pijn
dan denk ik het hoeft voor mij niet meer
want wat ik wil heb ik niet in handen
en het gebeurd keer op keer
dat ze mijn hartje doen branden
ik wil niet meer zo leven
niet zo alleen, niet om gebruikt te worden hoor
ik zal al mijn liefde aan mijn veulen geven
de ware komt er nooit meer door
is het op de verkeerde persoon
wanneer ik eindelijk mijn hart uitstort
lijkt het zo gewoon
ik weet zelf niet wat het is
maar het doet me echt verdriet
ik denk dat ik uiteindelijk toch de ware mis
en dat men geest het soms zelf niet ziet
ik krijg alleen maar jongens achter me aan
die blijkbaar al samen zijn
en ik moet op beide benen blijven staan
wat doet het toch zo'n pijn
dan denk ik het hoeft voor mij niet meer
want wat ik wil heb ik niet in handen
en het gebeurd keer op keer
dat ze mijn hartje doen branden
ik wil niet meer zo leven
niet zo alleen, niet om gebruikt te worden hoor
ik zal al mijn liefde aan mijn veulen geven
de ware komt er nooit meer door
Over dit gedicht
| Auteur: Mistory | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||