Even
Het kan niet altijd zo zijn
Maar even is wel heel leuk
De tijd heb ik in mijn broekzakken gestopt.
Daar zijn mijn handen ook.
Soms laat ik ze wapperen in de wind
De wind die zo zachtjes zingt :
Alles is nu even zo.
We pakken steden en dorpen voorzichtig in met fotopapier.
En kijken naar de
Deuren die wijdopen staan.
Rivieren stromen
Wolken varen dwars door de blauwe luchten heen.
De maan staat boven ons nieuwe bed.
Mijn taal wordt overspoeld
Door vreemde woorden.
Het wordt warmer
Elke morgen weer spaar ik
Herinneringen voor later.
Die plak ik in mijn dagboek.
Maar even is wel heel leuk
De tijd heb ik in mijn broekzakken gestopt.
Daar zijn mijn handen ook.
Soms laat ik ze wapperen in de wind
De wind die zo zachtjes zingt :
Alles is nu even zo.
We pakken steden en dorpen voorzichtig in met fotopapier.
En kijken naar de
Deuren die wijdopen staan.
Rivieren stromen
Wolken varen dwars door de blauwe luchten heen.
De maan staat boven ons nieuwe bed.
Mijn taal wordt overspoeld
Door vreemde woorden.
Het wordt warmer
Elke morgen weer spaar ik
Herinneringen voor later.
Die plak ik in mijn dagboek.
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||