kwetsende stilte ...
in de opwinding van de zonsondergang,
schemert de schoonheid van de nacht,
als een kroonjuweel bewaard,
verstillen de gedachten.
de teleurstelling van onbeantwoorde vragen,
nestelen zich in de wieg van de slaap,
een traan ontsnapt uit de snel sluitende ogen van de nacht
schemert de schoonheid van de nacht,
als een kroonjuweel bewaard,
verstillen de gedachten.
de teleurstelling van onbeantwoorde vragen,
nestelen zich in de wieg van de slaap,
een traan ontsnapt uit de snel sluitende ogen van de nacht
Reacties op dit gedicht
| marchiano di noche: | Maandag, juli 18, 2016 17:54 |
| Wow,om stil van te worden! Mooi en fijn lezen dit nu net zo na mijn vakantie. Groetjes M | |
| teun hoek: | Dinsdag, juli 12, 2016 14:08 |
| vooral in de stilte overvalt verdriet. th | |
| Roselynn: | Dinsdag, juli 12, 2016 12:37 |
| Ook woorden... kunnen kwetsen... |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 12, 2016 09:03 |
| Dat het antwoord toch mag komen als kroonjuweel die de teleurstellende gedachten als troost doet verstillen. Zonnige groet stuur ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flore albo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||