gedicht: Ik was er bijna niet meer
Ik stond er maar deed het niet
Dacht aan jou papa
Voor jouw blijf ik leven
Blijf aan jouw denken
Waarom nou jij
Kon ik de ziekte maar weg nemen
Nu ben ik alleen
Verdrietig
Wat doe ik altijd verkeerd
Ik hield van die gene en nog steeds
Mijn zonnestraaltje is nu weg
heeft plaats gemaakt voor een leeg gevoel
In mijn hoofd is het een chaos
Bijna was ik er niet meer geweest
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Donderdag, juli 14, 2016 22:17 |
| Ik wens je heel veel sterkte toe met je verlies! Rouwen heeft zijn tijd nodig. Neem deze tijd! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: ILse Bruintjes |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||