Als epiloog
als epiloog
ontluisterend
is de klap als er
wordt gezegd dat je niet
meer past in haar bestaan
je valt pardoes
van eigen trap die je
uit vage beelden in
elkaar geknutseld had
de doos met dromen
kan weer dicht
slechts een enkeling
is moeizaam uitgekomen
en dan nog
in het verkeerde licht
want haar gezicht heeft
altijd boekdelen gesproken
het samen leven
heeft zij afgesloten
mij rest als epiloog ik was
een pijl op de verkeerde boog
wil melker
16/07/2016
Reacties op dit gedicht
| Ruud Grootveld: | Zaterdag, juli 16, 2016 14:05 |
| Men zegt wel eens, een goed huwelijk komt pas de tweede keer. Bij de eerste leer je; zo doe ik het nooit meer |
|
| Avr: | Zaterdag, juli 16, 2016 13:00 |
| Triest, maar wel een heel mooi verwoord epiloog! mvg Avr | |
| ela: | Zaterdag, juli 16, 2016 10:44 |
| Het is geen pretje, maar het gebeurt en dan is alles gebroken glas. ela |
|
| teun hoek: | Zaterdag, juli 16, 2016 09:36 |
| daar waar dit plaats heeft is het een verloren slag, veelal het meest voor de kinderen. th |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 16, 2016 09:16 |
| Dan heeft de pijl van cupido in het verkeerde licht wellicht zijn doel gemist en kan het dromendoosje weer een poosje dicht. Mooi en ontluisterend gedicht. Fijn weekend Wil. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||