lange trage rollers
koel rollen
de golven om
hun kuiven vallen
voor een heldere zon
ooit hebben zij
met vliedende vloed
in een noordwesterstorm
verwoestend toegeslagen
toen joegen afvalhout
en losgeraakte stukken
puin langs het steeds
verder afkalvend duin
wie nauw luistert
hoort berouw in het
zacht gefluister over
dit extreem geweld
hun schoonheid
in de lange trage rollers
maakt nog sissend goed waar
het strand toen heeft gebloed
wil melker
19/07/2016
empty-hands: | Dinsdag, juli 19, 2016 08:35 |
Dit werkt net als met die schelp: luister erna en je bent er, . . . .graag gelezen | |
Willem B. Tijssen: | Dinsdag, juli 19, 2016 07:32 |
Buiten menselijke mogelijkheden kent de natuur zijn eigen zeden. mooi gedicht. |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 19, 2016 07:13 |
Heel mooi natuurgedicht over golven, zee en strand, er viel veel te jutten vermoed ik. Fijne dag wens ik je Wil. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 19 juli 2016 | ||
Thema's: |