Toewijding
Ze ligt bij me
pootjes op mijn hand
liggend op de rug, blik ik op
zie lieve oogjes toeknijpen
liefde, zonder verwijt
In de woelige wereld
raak ik soms een stukje kwijt
En zij geeft onvoorwaardelijk
juist dat stukje aan me terug
Reacties op dit gedicht
| Wit Licht: | Zondag, juli 24, 2016 03:25 |
| Is dit een poes met haar pootjes? Zalig Wit Licht |
|
| september: | Vrijdag, juli 22, 2016 13:32 |
| Vriendelijk bedankt voor jullie fijne reacties Liefs en zonnige dag allemaal |
|
| Remco den Hartog: | Woensdag, juli 20, 2016 23:36 |
| Dat is volgens mij pure liefde..mooi! Gr Remco | |
| Avr: | Woensdag, juli 20, 2016 19:36 |
| Wat een liefdevol, mooi schrijven!mvg Avr | |
| Hans Winter: | Woensdag, juli 20, 2016 17:48 |
| ‘t onbevangen zomaar mogen wezen zoals je bent, ach wat zou je nog verlangen, of vragend vrezen, ‘t is niets dan lieflijk aanzien van ja deze, ‘t kan je overkomen, bestemd. groetje voor samen, hans |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 20, 2016 17:19 |
| Koesterend mooi, die genegenheid van het beestje juist dát wat je nodig hebt op een bepaald moment. Mooie avond met lieve groet September. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, juli 20, 2016 16:13 |
| mooi mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 20 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||