Pure rust
pure rust
in de chaos en hectiek
vandaag zie ik een sarcofaag
die pure rust uitstraalt
bij afwezigheid van tijd
door millennia gekleurd
met trotse zelfverzekerdheid
zijn is zo in stand gebleven
met alle exhibities
uit een rijk vroeger leven
het hebben is vergaan
in strijd en dwaze oorlogen
waarvan de zin ons is ontschoten
wie zijn we nog
op de dwaalsporen van geld
en macht die gezag hebben verkracht
ook ik ben vluchteling
ben al mijn hebben kwijt
gelukkig is er nog altijd mijn geit
wil melker
24/07/2016
Reacties op dit gedicht
| John Kroos: | Zondag, juli 24, 2016 15:23 |
| Een vluchteling, kun je ook in jezelf zijn.. Mooi Wil, en een rustige zondag gewenst. |
|
| Wit Licht: | Zondag, juli 24, 2016 08:23 |
| Heb je plaats genoeg om geitjes te kweken? Zo niet zoeken maar en geitenmelk krijgen! Je hebt gelijk wil. Het is verschrikkelijk. Oorlog-Geld-Dood-Macht dat door gezag is verkracht. Prachtig verwoord. Met vriendelijke groeten. Wit Licht |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, juli 24, 2016 07:52 |
| Vanwege de dwaze oorlogen heden ten dage in plaats van sarcofagen vinden vele hun laatste rustplaats in de zee met al hun hebben, hun geiten moesten ze achterlaten in hun land van herkomst. Een gedicht dat velen zal raken Wil. Zonnige zondag wens ik je. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||