Onnodig.
Onnodig.
In heel veel denken
Hangt ’t onnodig
Beangst te zijn voor wat niet komt
Als onderdeel
Van het omringend
Gebeuren dat wordt opgesomd.
Wat lastig als
Je zo gevoelig
Meedeint op zeeën van de wee
Die in de vloed
En eb van ’t leven
Zich vestigen als vaste stee.
Soms beter dan
Koel reageren
Totaal ontkoppeld aan die lijdt
Omdat jezelf
Niets is ontnomen
Een vaste koers volgt eigen gereid.
Het mooiste is
Warm medeleven
Waarin je iets beteek’nen kan
Niet onder dompelt
In verbijst’ring
Doch ondersteunt met veel élan.
th
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, juli 25, 2016 16:46 |
| goed weer teun | |
| Willem B. Tijssen: | Maandag, juli 25, 2016 13:27 |
| Een medemens die meedenkt en meevoelt met een andermans lijden; die niet onverschillig is waar anderen in dieptepunten doorheen moeten gaan; heeft een uitstraling die betekenis vol kan schijnen, iets van warmte afgeeft dat naast die ander kan staan. |
|
| Ruud Grootveld: | Maandag, juli 25, 2016 10:42 |
| Een gedicht van gewicht teun! Weinig woorden ,korte zinnen het rijm dat als vast akkoord begeleidt en aan het eind komt dan het volle verhaal. |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, juli 25, 2016 10:03 |
| Het leed dat er is, drukt minder zwaar als angst voor allerlei gevaar, maar komt het eens in huis, dan helpt God altijd weer en geeft Hij kracht naar kruis. Goed die angst onder woorden gebracht Teun. Ik wens je een mooie maandag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||