In hout gekleed
In hout gekleed
kwam ze binnen en zelfs de
warmte van een zomerse dag
kon het afscheid niet voorkomen
onafwendbaar was de stilte die viel
nadat de laatste muziekflarden waren
weggestorven in de koele gangen
waar niemand ooit wil lopen,
en eens te meer bleek dat die
stilte voor altijd zou zijn
later, veel later zag ik haar de weg
terug gaan, maar nu in de armen
van wie ze ooit had gebaard
en de vele tranen droogden
te langzaam op de grijze
stenen van het lange pad
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, juli 28, 2016 11:33 |
| Ik lees in diepe innerlijke stilte. De beelden spreken uit dit ontroerend mooie gedicht. En raken. Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: H.J. |  
|
|
| Gecontroleerd door: H.J. | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||