zomers die zijn
op zwart rode daken
kruipt het rumoer
als waterval geluid
van mussen, verzen
kraaloogjes zweven terloops
over het water, het land
en dekken de gast de dis:
een buffet heimwee
het verzamelt zich daar
draagt schoenen op de rug
zo is mijn land een atlas
die blijvend is, een patchwork
straten verlangend nabij
vreet jij mijn huid
in berken-verbrandende
zomers die zijn
_______________________
Sommer die sind
auf schwarz rote Dächer
kriecht lärm: ein Wasser-
fall Geräusch von Spatzen
und Versen
Vogelaugen streifen fast beiläufig
übers Wasser, das Land
und decken den Gast
den Tisch ein Büfett Heimweh
es sammelt sich da
trägt Schuhe auf dem Rücken
so ist mein Land ein Atlas
der bleibend ist, ein Patchwork
Straßen erwartungsvoll nah
verschluckst du meine Haut
in Birken-verbrennende
Sommer die sind
sunset 30-07-2016
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, juli 30, 2016 19:12 |
Janny Scheybeler de Jonge, Dank je en geniet verder van een heel liefdevolle zaterdagavond. Lieve genegen groet, |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 30, 2016 18:15 |
| ja | |
