Je lange vingers
je lange vingers
je wolkte
wat melk
in mijn thee
de koekjes
liet je niet staan
maar nam ze mee
dekte ze af met
cellofaan om oud
worden tegen te gaan
je lange vingers
rond kop en schotel
sierden het porselein
door jouw elegant
bewegen leken ze nog
net iets verfijnder te zijn
we hebben samen
intens genoten terwijl er
bijna geen woord is gesproken
wil melker
31/07/2016
Reacties op dit gedicht
| september: | Zondag, juli 31, 2016 12:39 |
| Prachtige eenvoud en subtiel ervaren en beleven. Het is goud waard zoals in dit mooie gedicht omschreven. Liefs | |
| wervelende regenboog: | Zondag, juli 31, 2016 10:38 |
| een heerlijk onderonsje heeft niet veel woorden nodig fijne dag Wil wr |
|
| Wit Licht: | Zondag, juli 31, 2016 10:04 |
| Een Juweel om te lezen Mijn ogen strelen je woorden. En mijn persoonlijkheid zegt prachtig. Wit Licht |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, juli 31, 2016 08:45 |
| Je mag ook niet met je mond vol praten Wil, die zat immers vol lange vingers ( koekjes) denk ik? Echt Nederlands, koekje gepresenteerd en het trommeltje gaat dicht. Zonnige groet en geniet van een mooie dag. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juli 31, 2016 05:31 |
| ja dat kan | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2016 | ||
| Thema's: | ||